تأثیر بیوچارهای کاه برنج و خرده چوب نراد بر ویژگی‌های شیمیایی خاک شور- سدیمی با بافت لوم رسی

باتوجه به ناکافی بودن زمین­های مناسب کشاورزی در جهان و قابل توجه بودن وسعت اراضی شور- سدیمی، اصلاح این خاک­ها حائز اهمیت می­باشد. بررسی­ها نشان می­دهد که کاربرد بایوچار در خاک، منجر به بهبود کیفیت خاک، افزایش بازده محصول و کاهش تنش­های مربوط به شوری می­شود. در این پژوهش تأثیر افزودن بیوچارهای مختلف بر برخی ویژگی­های شیمیایی، از جمله غلظت کاتیون­ها و آنیون­های محلول خاک­ شور- سدیمی با بافت لوم رسی تهیه شده از منطقه کرفون واقع در استان مازندران، مورد بررسی قرار گرفت. بیوچارهای مختلف از بقایای کشاورزی (کاه برنج) و ضایعات کارخانه چوب (چوب نراد) در دمای300 درجه سلیسیوس به­صورت ساده و اسیدی تهیه شدند و در سه سطح (0، 5/2 و 5 درصد) به یک خاک شور- سدیمی افزوده شدند. نتایج نشان داد که کاربرد بیوچار کاه برنج موجب کاهش بیشتر pH خاک نسبت به بیوچار حاصل از نراد گردید. همچنین کاربرد بیوچار نراد در خاک موجب کاهش هدایت الکتریکی، نسبت جذب سدیم و میزان سدیم، پتاسیم، کلسیم و کلرید در محلول خاک شد؛ در حالی­که بیوچار کاه برنج، بیوچار کاه برنج اسیدی و بیوچار نراد اسیدی باعث افزایش شاخص­ها و عناصر مذکور شدند. نتایج نشان داد در صورتی­که آبشوئی املاح و زهکشی صورت نپذیرد، فقط می­توان بیوچار ضایعات چوب نراد را به خاک شور- سدیمی اضافه نمود.